Εκ του φυσικού και μη

"Εκ του φυσικού και μη": Αναδρομική έκθεση του Βασίλη Π. Διονυσόπουλου

Αποσπάσματα από το κείμενο του Ευγένιου Δ. Ματθιόπουλου για τη ζωγαρφική πορεία του Βασίλη Διονυσόπουλου
«Στα παλαιότερα έργα, που εκθέτει ο Διονυσόπουλος στο Πολιτιστικό Κέντρο δήμου Αθηναίων "Μελίνα", στις συνθέσεις με θέμα τους ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του 1980, είναι εμφανής η ρεαλιστική πραγμάτευσή τους. Ο ζωγράφος ήταν στα έργα αυτά δημιουργικός, με την έννοια ότι αντλούσε από την καθημερινότητα τα θεματικά του στοιχεία για να τα μεταπλάσει και ανασυνθέσει ζωγραφικά σε χρώματα και σχήματα μέσα από τη δική του οπτική και τέχνη, καθώς μέστωνε αφενός η μαθητεία στη Σχολή, αφετέρου οι συνεχιζόμενες μελέτες στα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους (Πομπηία), αλλά και στις Πινακοθήκες και τα μουσεία της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ισπανίας».

«Η αγωνία για ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα στα εκφραστικά του μέσα και για έναν ακόμα πιο άμεσο, πηγαίο και αδιαμεσολάβητο τρόπο έκφρασης, απέληξε σε μια δισδιάστατη χειρονομιακή ζωγραφική, σε έναν τρόπο που ήθελε λες να συλλάβει δια μιας, ως αναλαμπή, και να αποδώσει αστραπιαία το όραμά του».

«Σειρήνες, Πάνες, κένταυροι, κύκλωπες και άλλες μυθικές μορφές κατακλύζουν από τη δεκαετία του 1990 την παραγωγή του, τόσο στη ζωγραφική, όσο και στην κεραμική, εκφράζοντας έναν προσωπικό κόσμο απελευθερωτικής φυγής, πρωτογονικό, οργιαστικό, ουτοπικό και άχρονο».

«Στη ζωγραφική παραγωγή των τελευταίων χρόνων, ο Διονυσόπουλος επέστρεψε σε μια ενδιάμεση περιοχή: στην εξπρεσιονιστική απεικόνιση του τοπίου της Μεθώνης. Ο καλλιτέχνης αναμετράται με τον χώρο, τη διαύγεια του ουρανού και της θάλασσας, τα γεωφυσικά μορφώματα των λόφων και των νησιών, το σκληρό φως του νότου και την διαπάλη του με τη σκιά που ορίζει καθαρά τα άναρχα σχήματα των φυτών και των δέντρων».

«Διαισθάνομαι μπροστά σε αυτά τα τοπία την εμμονή του ζωγράφου στην οπτική παρατήρηση, τη φόρτιση της ματιάς που τη διαπερνά το φως του ανοικτού χώρου, τη φυσιολατρική ενσυναίσθηση και την αισθητική του εγρήγορση να συλλάβει το όλο, όχι ως ύλη διάσπαρτη σε επιμέρους φυσικές οντότητες, αλλά ως ενιαία παλμική ενέργεια ζωής, ως διάχυτη φωταγωγία και αέναο ρυθμό. Όλα εσωτερικεύονται οπτικά και μετουσιώνονται σε χρώμα».

Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 1 Μαρτίου, ώρα: 19.00
Διάρκεια:1 - 20 Μαρτίου
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη- Σάββατο 10:00-20:00, Κυριακή 10:00-14:00, Δευτέρα κλειστά

 

"Εκ του φυσικού και μη": Αναδρομική έκθεση του Βασίλη Π. Διονυσόπουλου

Αποσπάσματα από το κείμενο του Ευγένιου Δ. Ματθιόπουλου για τη ζωγαρφική πορεία του Βασίλη Διονυσόπουλου
«Στα παλαιότερα έργα, που εκθέτει ο Διονυσόπουλος στο Πολιτιστικό Κέντρο δήμου Αθηναίων "Μελίνα", στις συνθέσεις με θέμα τους ποδοσφαιριστές της δεκαετίας του 1980, είναι εμφανής η ρεαλιστική πραγμάτευσή τους. Ο ζωγράφος ήταν στα έργα αυτά δημιουργικός, με την έννοια ότι αντλούσε από την καθημερινότητα τα θεματικά του στοιχεία για να τα μεταπλάσει και ανασυνθέσει ζωγραφικά σε χρώματα και σχήματα μέσα από τη δική του οπτική και τέχνη, καθώς μέστωνε αφενός η μαθητεία στη Σχολή, αφετέρου οι συνεχιζόμενες μελέτες στα Μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους (Πομπηία), αλλά και στις Πινακοθήκες και τα μουσεία της Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ισπανίας».

«Η αγωνία για ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα στα εκφραστικά του μέσα και για έναν ακόμα πιο άμεσο, πηγαίο και αδιαμεσολάβητο τρόπο έκφρασης, απέληξε σε μια δισδιάστατη χειρονομιακή ζωγραφική, σε έναν τρόπο που ήθελε λες να συλλάβει δια μιας, ως αναλαμπή, και να αποδώσει αστραπιαία το όραμά του».

«Σειρήνες, Πάνες, κένταυροι, κύκλωπες και άλλες μυθικές μορφές κατακλύζουν από τη δεκαετία του 1990 την παραγωγή του, τόσο στη ζωγραφική, όσο και στην κεραμική, εκφράζοντας έναν προσωπικό κόσμο απελευθερωτικής φυγής, πρωτογονικό, οργιαστικό, ουτοπικό και άχρονο».

«Στη ζωγραφική παραγωγή των τελευταίων χρόνων, ο Διονυσόπουλος επέστρεψε σε μια ενδιάμεση περιοχή: στην εξπρεσιονιστική απεικόνιση του τοπίου της Μεθώνης. Ο καλλιτέχνης αναμετράται με τον χώρο, τη διαύγεια του ουρανού και της θάλασσας, τα γεωφυσικά μορφώματα των λόφων και των νησιών, το σκληρό φως του νότου και την διαπάλη του με τη σκιά που ορίζει καθαρά τα άναρχα σχήματα των φυτών και των δέντρων».

«Διαισθάνομαι μπροστά σε αυτά τα τοπία την εμμονή του ζωγράφου στην οπτική παρατήρηση, τη φόρτιση της ματιάς που τη διαπερνά το φως του ανοικτού χώρου, τη φυσιολατρική ενσυναίσθηση και την αισθητική του εγρήγορση να συλλάβει το όλο, όχι ως ύλη διάσπαρτη σε επιμέρους φυσικές οντότητες, αλλά ως ενιαία παλμική ενέργεια ζωής, ως διάχυτη φωταγωγία και αέναο ρυθμό. Όλα εσωτερικεύονται οπτικά και μετουσιώνονται σε χρώμα».

Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 1 Μαρτίου, ώρα: 19.00
Διάρκεια:1 - 20 Μαρτίου
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη- Σάββατο 10:00-20:00, Κυριακή 10:00-14:00, Δευτέρα κλειστά