ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ/ΕΚΘΕΣΕΙΣ

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν τη Δευτέρα 11 Νοεμβρίου στο Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων τα εγκαίνια της διεθνούς ομαδικής έκθεσης φωτογραφίας AnyMoreOdes? – Άλλες Ωδές, που διοργανώνεται από το TranseuropePhoto, την EyesCulture και την EuroMare και παρουσιάζεται σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων στην Αθήνα έως 31 Ιανουαρίου 2020.

Η διεθνής ομαδική έκθεση φωτογραφίας Any More Odes? – Άλλες Ωδές, που διοργανώνεται από το Transeurope Photo, την EyesCulture και την EuroMare, παρουσιάζεται στην Αθήνα σε συνεργασία με τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων, από 11 Νοεμβρίου 2019 έως 31 Ιανουαρίου 2020 στο Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων.

Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 150 έργα δημιουργών από την Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, την Κροατία, την Κύπρο και τη Φινλανδία.
Οι δέκα συμμετέχοντες καλλιτέχνες είναι οι εξής: Αιμιλία Μπαλάσκα, Bojan Mrđenović (HR), Δημήτρης Κοιλαλούς, Nicolas Lambouris (CY), Μαργαρίτα Yoko Νικητάκη, Emilio Pemjean (ES), Kukka-Maria Rosenlund (FI), Αριστοτέλης Ρουφάνης, Maija Annikki Savolainen (FI), Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος

Επιμέλεια έκθεσης: EyesCulture
Link έκθεσης: https://www.eyesculture.com/index.php/mevents/any-more-odes/

Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα TransEurope ξεκίνησε με σκοπό να φέρει κοντά τους δημιουργούς που χρησιμοποιούν το φωτογραφικό μέσο σε όλη την Ευρώπη. Ως κύρια σημεία συνάντησης χρησιμοποιήθηκαν τρεις χώρες που βρίσκονται στα άκρα της,
η Ισπανία, η Φινλανδία και η Ελλάδα, οι οποίες στη συνέχεια λειτούργησαν ως κεντρικά σημεία διοργάνωσης δράσεων σε Ευρωπαϊκές χώρες που βρισκόταν χαρτογραφικά στη «γειτονιά τους».   Η Ομάδα έργου του TransEurope Athens είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή του προγράμματος στην περιοχή της Νότιο-ανατολικής Ευρώπης, και συγκεκριμένα στην Ελλάδα, Κροατία, Κύπρο, Ρουμανία και Σερβία.

Στις TransEurope εκθέσεις φωτογραφίας (Μαδρίτη | 7/6 - 23/7, Ελσίνκι |12/6 - 1/7,   Αθήνα | 11/11 – 31 1/2020) παρουσιάζονται εργασίες που επελέγησαν κατά τη διάρκεια των Portfolio Reviews (αξιολογήσεις φωτογραφικών προτάσεων), που πραγματοποιήθηκαν το 2018 και στις τρεις πόλεις. Στην Αθήνα η δράση αυτή είχε φιλοξενηθεί τον Ιούνιο του 2018 στη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση.

Στο σύνολο τους οι εργασίες των δημιουργών που διακρίθηκαν, αποτυπώνουν μέσα από το φωτογραφικό μέσο τις τάσεις στην Ευρωπαϊκή φωτογραφία, καθώς και τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους. Μέσα από την παρουσίαση τους, το TransEurope προσκαλεί τον θεατή να ερμηνεύσει και ο ίδιος τα πολλά και διαφορετικά πολιτικά, κοινωνικά και υπαρξιακά ζητήματα που αναδύονται.

Η Αλεξάνδρα Αθανασιάδου, συνεπιμελήτρια EyesCulture, σημειώνει μεταξύ άλλων:
«Ο τίτλος της έκθεσης «Άλλες Ωδές;» (Any More Odes?) παραπέμπει στην «Ωδή στη Χαρά», η οποία χρησιμοποιήθηκε ως συνδετικός κρίκος των τριών εκθέσεων TransEurope και ως εφαλτήριο ενός ανοιχτού ερωτήματος. Πράγματι, η αμφισημία παίζει κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις εργασίες των 10 συμμετεχόντων δημιουργών που παρουσιάζονται σε αυτή την έκθεση, αναμένοντας από τον θεατή να τις εξερευνήσει.

Όλα τα έργα επιφέρουν αναστοχασμό. Ορισμένα μέσα από υπαινιγμούς ψιθυρίζουν στον θεατή, άλλα με δυνατές φωνές τραγουδούν ωδές που πραγματώνουν κοινωνικές και πολιτικές ανησυχίες. Κάτω από την ενωτική ομπρέλα αυτού του Ευρωπαϊκού προγράμματος οι διαφορετικές φωνές αυτής της έκθεσης αναμένουν να ακουστούν»

Μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα και Workshops
Στο πλαίσιο της έκθεσης Any more Odes - Άλλες Ωδές θα πραγματοποιηθούν στο Κέντρο Τεχνών εκπαιδευτικά προγράμματα για όλη την οικογένεια από τις μουσειοπαιδαγωγούς του ΟΠΑΝΔΑ, καθώς και πολυήμερα εργαστήρια με ειδικούς από τον διεθνή χώρο της φωτογραφίας στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη από το TransEurope/EyesCulture.

Αναλυτικότερα:
Μουσειοπαιδαγωγικό πρόγραμμα Φωτογραφικές στιγμές - κρυμμένες εικόνες… για παιδιά ηλικίας 6-10 ετών και τους γονείς τους
Αλήθεια, τι βλέπω όταν κοιτώ μια φωτογραφία; Μπορεί η φωτογραφία να είναι αντικείμενο τέχνης; Ποιά μηνύματα θέλει να εκφράσει στο κοινό ο καλλιτέχνης φωτογράφος; Τι νιώθει ο σημερινός άνθρωπος στο σύγχρονο αστικό οικοσύστημα που έχει δημιουργήσει;
Αυτά και άλλα ερωτήματα καλούνται να απαντήσουν οι μικροί και μεγάλοι επισκέπτες, που θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα παρατηρώντας, παίζοντας και δημιουργώντας στον σύγχρονο χώρο του Κέντρου Τεχνών.
Ημέρες και ώρες διεξαγωγής:
Σάββατο 23 Νοεμβρίου, ώρα: 10.30 | Κυριακή 24 Νοεμβρίου, ώρα: 10.30 | Σάββατο 30 Νοεμβρίου, ώρα: 10.30

Μουσειοπαιδαγωγικό πρόγραμμα Μια παλιά φωτογραφία σ' έναν χριστουγεννιάτικο καμβά! για παιδιά ηλικίας 6-10 ετών και τους γονείς τους
Με εφόδια τη φαντασία και μια παλιά φωτογραφία, οι συμμετέχοντες καλούνται να δημιουργήσουν πρωτότυπα χριστουγεννιάτικα εικαστικά έργα.
Ημέρες και ώρες διεξαγωγής:
Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019, ώρα: 10.30 & Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019, ώρα: 10.30

Η συμμετοχή στα μουσειοπαιδαγωγικά προγράμματα είναι ελεύθερη. Απαραίτητη η κράτηση θέσης στα τηλ. 210 7248150, 210 7232604 από Δευτέρα έως Παρασκευή, 10:00 – 13:00.

Workshops

Τα εργαστήρια θα πραγματοποιηθούν με στόχο τη απόκτηση νέων εμπειριών και δεξιοτήτων για τους συμμετέχοντες μέσα από τη χρήση του φωτογραφικού μέσου. Απευθύνονται σε: 1) έμπειρους και προχωρημένους χρήστες του φωτογραφικού μέσου 2) ανερχόμενους φωτογράφους 3) φωτογράφους που βρίσκονται στη μέση της καριέρας τους και  4) εικαστικούς που χρησιμοποιούν το φωτογραφικό μέσο.  
Ανάλογα με τη δομή και πλαίσιο που θα επιλέξει, ο κάθε ειδικός θα θέσει το θεωρητικό υπόβαθρο και τις πρακτικές, θα οδηγήσει τους συμμετέχοντες σε επιτόπιες φωτογραφικές δράσεις, θα τους προκαλέσει σε αναζήτηση και αναθεώρηση της εργασίας  αλλά και της οπτικής τους, θα επιμεληθεί υπάρχουσες εργασίες τους, κλπ.
Οι ομάδες κάθε εργαστηρίου, το οποίο θα διεξάγεται στα Αγγλικά, θα είναι μικρές σε αριθμό (7-12 άτομα) και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Ημέρες διεξαγωγής:

03-06/11 | River Routes με τους Matteo Balduzzi & Παναγιώτη Λάμπρου
https://www.eyesculture.com/index.php/project/river-routes/
keywords: Ilisos river, urbanism, environment, maps&archives, "routes"

21-24/11 | Experiments with the Irrational με την Clare Strand
(σημ. οι δύο πρώτες μέρες του εργαστηρίου θα γίνουν στην Ωνάσειο Βιβλιοθήκη)
https://www.eyesculture.com/index.php/project/experiments-with-the-irrational/
keywords: absurd, unconventional, new ideas, unplanned, new project

21-24/11 | Super Vision με τον Mishka Henner
https://www.eyesculture.com/index.php/project/super-vision/
keywords: documentary in the digital age, geo-politics, online data, online resources

27-29/11 | Image-Concept-Project-Exposure μετον Moritz Neumuller
https://www.eyesculture.com/index.php/project/image-context-project-exposure/
keywords: photobook, concept, exposure, visual narratives, publishing, the audience

Πληροφορίες
Εγκαίνια έκθεσης: Δευτέρα 11 Νοεμβρίου, ώρα 20:00

Διάρκεια έκθεσης: 11 Νοεμβρίου 2019 – 31 Ιανουαρίου 2020
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων: Βασ. Σοφίας- Πάρκο Ελευθερίας, στάση Μετρό: Μέγαρο Μουσικής, τηλ.: 210 7224028
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Σάββατο 10:00 - 21:00, Κυριακή 10:00 – 14:00, Δευτέρα κλειστά

Πληροφορίες: #PolitismosGiaOlous

Τη Lalibela της Αιθιοπίας, την ιερή πόλη και τα πρόσωπά της, όπως αποτυπώθηκαν από τον φωτογραφικό φακό του Βασίλη Αρτίκου, θα έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε στην έκθεση φωτογραφίας Lalibela. γη των αγγέλων, που παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων από 10 έως 31 Μαΐου 2019 στο Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» δήμου Αθηναίων.

Η Lalibela, η μικρή πόλη στα ορεινά της Αιθιοπίας με τους υπέροχους λαξευμένους στους βράχους ναούς (1.100μ.Χ περίπου), είναι από το 1978 μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESKO και αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό κέντρο για τους Χριστιανούς ορθοδόξους Κόπτες της Αφρικής.

Η πόλη, που ονομάζεται και η «Ιερουσαλήμ της Αφρικής», διατηρεί τις παραδόσεις των πρώτων Χριστιανικών χρόνων ανέπαφες στο πέρασμα των αιώνων.

Εκεί, άνδρες και γυναίκες ντυμένοι με ολόλευκους χιτώνες ως Άγγελοι κυκλοφορούν ανάμεσα και πέριξ των λαξευμένων εκκλησιών, εκτελώντας τις λατρευτικές τους τελετές κινούμενοι στους ρυθμούς των τυμπάνων και αλαλάζοντες εκστασιασμένοι τείνοντας τα χέρια τους προς τον ουρανό.

Το κάλος του τόπου και η εκπληκτική αρχιτεκτονική των λαξευμένων εκκλησιών σε συνδυασμό με τη δωρικότητα και την έντονη πνευματικότητα της ζωής των ανθρώπων της Λαλιμπέλα, ήταν για τον Αρτίκο μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης.

Ο ίδιος επισκέφτηκε αλλεπάλληλες φορές τη Lalibela, βίωσε και γιόρτασε μαζί τους μεγάλες γιορτές της Χριστιανοσύνης και σήμερα με νήματα τα βιώματα και τις εικόνες αυτές ύφανε τη δική του φωτογραφική ιστορία.

Οι φωτογραφίες της έκθεσης είναι ασπρόμαυρες και η επιλογή τους έγινε με διάθεση να αποδοθεί το Άκτιστο φως των ανθρώπων αυτών, χρησιμοποιώντας το κτιστό φως του καυτού ήλιου της Αφρικής.

Ο Βασίλης Αρτίκος αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τι ήταν αυτό που τον οδήγησε στη δημιουργία αυτής της έκθεσης:

«Η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο Lalibela. γη των Αγγέλων δεν είναι το αποτέλεσμα μιας προσχεδιασμένης φωτογραφικής εργασίας σε ένα εξωτικό μέρος με αυτοσκοπό να εκτεθεί.

Είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας επαφής με τον τόπο αυτό και τους ανθρώπους του, στο πλαίσιο μιας διαρκούς εσωτερικής μου αναζήτησης, της αυθεντικότητας, όντας ταλαιπωρημένος από το ανέκφραστο και υποκριτικό βίο μας στο σύγχρονο δυτικό κόσμο»

Εγκαίνια έκθεσης: Παρασκευή 10 Μαΐου, ώρα 19:30
Διάρκεια έκθεσης: 10 - 31 Μαΐου 2019

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πληροφορίες: τ. 210  3452150
#PolitismosGiaOlous

Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» δήμου Αθηναίων:
Ηρακλειδών 66^Α & Θεσσαλονίκης, Θησείο
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη– Σάββατο 10:00– 20:00, Κυριακή 10:00– 14:00, Δευτέρα κλειστά

Χορηγός

Ιστορίες των ανθρώπων του προσφυγικού κύματος του 1920 αποκαλύπτονται στο κοινό, μέσα από προσωπικές μαρτυρίες και αντικείμενα, στην έκθεση Χρώματα Μνήμης, που παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων από 31 Μαρτίου έως 12 Μαΐου 2019 στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» του δήμου Αθηναίων.

Η έκθεση πραγματοποιείται με αφορμή το ομότιτλο δίτομο συγγραφικό έργο της Κυριακής Δήμου, η οποία έχει συλλέξει παραδοσιακά υφαντά και αντικείμενα μαζί με προφορικές μαρτυρίες ανθρώπων, που ήρθαν ως πρόσφυγες στη δεκαετία του 1920 από τα χωριά της Ανατολικής Ρωμυλίας, σημερινής Βουλγαρίας και εγκαταστάθηκαν στη βορειότερη περιοχή της Ελλάδας, στο τρίγωνο του Έβρου της Θράκης.

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα οικιακής χειροτεχνίας, φορεσιές, υφαντά και αντικείμενα από την περιοχή του Ορμενίου και της Φτελιάς, παράλληλα με φωτογραφικό υλικό και εθνολογικά στοιχεία, πληροφορίες και μαρτυρίες εκείνων, που η ψυχή τους έμεινε πίσω, στα εδάφη που γεννήθηκαν.

Στόχος της έκθεσης είναι να αναδείξει τη σημασία των χρωμάτων και των σχεδίων ως ανθρώπινη ανάγκη διατήρησης και συνέχειας της ζωής των προσφύγων αλλά και ανάμνησης της πατρογονικής εστίας, τη σημασία της εικόνας των προσώπων στην ιστορική συλλογική μνήμη.

Την έκθεση επιμελείται η Σταυρούλα Πισιμίση, λαογράφος του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη». 

Την ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί παρουσίαση του βιβλίου της Κυριακής Δήμου από την κ. Βασιλική Χρυσανθοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Εγκαίνια έκθεσης: Κυριακή 31 Μαρτίου, ώρα 12:00
Διάρκεια έκθεσης: 31 Μαρτίου - 12 Μαΐου 2019

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πληροφορίες:
τ. 210 3243987| @opanathens

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» δήμου Αθηναίων:
Αγγελική Χατζημιχάλη 6, Πλάκα
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 09.00-19.00, Σάββατο & Κυριακή 09.00-14.00, Δευτέρα κλειστά

Η δημώδης παράδοση μέσα από μια σύγχρονη ματιά είναι το θέμα της έκθεσης σύγχρονης τέχνης Τα Δημώδη,  που παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» από 19 Ιανουαρίου έως 17 Μαρτίου 2019.

Στην έκθεση παρουσιάζονται γλυπτά, υφαντά, κεντήματα, ξυλογραφίες, κεραμικά και εγκαταστάσεις  δεκαοκτώ (18) καλλιτεχνών εμπνευσμένα απ’ τη δημώδη παράδοση. Τεχνικές και αισθητικές που επανέρχονται διερμηνεύοντας σύγχρονα νοήματα. 

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Αποστόλης Αρτινός, ο οποίος σημειώνει:
«Ο δημώδης λόγος είναι ένας λόγος προφορικός. Μια αφήγηση που περνά από στόμα σε στόμα, οι εκδοχές της, η διασπορά της. Ένα παλίμψηστο λόγου που διατρέχει πολλές πνοές κι αποθησαυρίζεται σ’ ένα αιθέριο πεδίο. Μια αφήγηση που συγκροτεί τον αφηγηματικό της πυρήνα και διασύρει τα σημεία του. Μια φασματική κειμενικότητα που αναδύεται στην πραγματικότητα των εκφορών της, αυτό το «από στόμα σε στόμα», και που διαγράφεται ως μια αλύσωση πάθους. Ο δημώδης λόγος δεν ανιχνεύεται στην αρχαιολογία των υπογραφών του, σε μοναδικές πηγές εκφοράς, μια τέτοια μοναδικότητα δεν υφίσταται στη δημώδη παράδοση, αλλά στην ευρύτητα των ακροάσεών του, στην ανταπόκρισή του. Είτε έχουμε να κάνουμε με το παραμύθι, είτε με το δημοτικό τραγούδι, αυτό εν τέλει που συγκροτεί το είναι αυτών των αφηγήσεων, τη διάδοση και διάσωσή τους, είναι αυτή η επιτελεστικότητα της επιθυμίας του άλλου…»

Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Δημήτρης Αμελαδιώτης, Μαρίνα Βελησιώτη, Φοίβη Γιαννίση, Λυδία Δαμπασίνα, Βασίλης Ζωγράφος, Κωνσταντίνος Λαδιανός, Θεοδώρα Μαλάμου, Ειρήνη Μπαχλιτζανάκη, Απόστολος Ντελάκος, Μυρτώ Ξανθοπούλου, Νίκος Παπαδημητρίου, Βάσω Πλαβού, Χαρά Πιπερίδου, Νάνα Σαχίνη, Χριστίνα Σγουρομύτη, Μάρω Φασουλή, Μάριος Χατζηπροκοπίου και Διονύσης Χριστοφιλογιάννης
Κείμενα καταλόγου: Αποστόλης Αρτινός, Μαριεύη Μαστοράκη, Παντελής Μπουκάλας και Γιώργος Τζιρτζιλάκης

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν το  Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019 στις 19:00 και θα πλαισιωθούν από μια σειρά επιτελεστικών δράσεων πάνω στο δημώδη λόγο:
Performance Ο Νεκρός Αδελφός. O Δημήτρης Αμελαδιώτης, διασκευάζει την γνωστή δημώδη παραλλαγή Του Νεκρού Αδελφού, που μιλά για την ομορφιά της ζωής. Ποικίλοι φωνητικοί και ρυθμικοί αυτοσχεδιασμοί θα προβλέψουν σε συγκινησιακές φορτίσεις και θα υμνήσουν την πηγαία αυτή σοφία της ζωής που γνωρίζει πως να γιορτάζει τις πίκρες και τις χαρές. H performance τελετουργείται συνοδείας πλέγματος,  που φέρει μεταλλικά και ξύλινα στοιχειά με τις ηχητικές τους επεμβάσεις.

Τραγούδια: Kids  της Φοίβης Γιαννίση. Η νεοελληνική λέξη «τραγούδι» προέρχεται από την αρχαιοελληνική «τραγωδία», σύνθετη από το τράγος + ωδή, ενώ η αγγλική "kid", παιδί, έχει ως αρχική έννοια το κατσικάκι. Η Αίγα, τα μικρά της και η Αιγίδα, η ζωική διάσταση της μητρότητας και η γεωγραφική μετακίνηση, είναι τα θέματα αυτής της performance  που βασίζεται σε μία έρευνα σε μαντρί Βλάχων κτηνοτρόφων της Θεσσαλίας και πρωτοπαρουσιάστηκε σε άλλη μορφή στην έκθεση, που είχαν επιμεληθεί η Φοίβη Γιαννίση και η Ίρις Λυκουριώτη, με τίτλο ΑΙΓΑΙ_Ω: Τα τραγούδια  στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» δήμου Αθηναίων  το 2015.

Wind – chase via cyclical movement. Η Χαρά Πιπερίδου ανασύρει στίχους του Εκκλησιαστή (αιρετικού βιβλίου της Εβραϊκής Βίβλου και της χριστιανικής Παλαιάς Διαθήκης), μεταφράζοντάς τους σε έναν «συρφετό» κινήσεων με τελετουργική χροιά. Επαναλαμβανόμενες ενέργειες και αυτοσχεδιαστικοί και μη ήχοι αντηχούν την καθημερινότητα και εισέρχονται σε ένα δίκτυο συμβολισμού ερμηνεύοντας την υπαρξιακή και οντολογική σύνθεση και επιχειρώντας μία προσέγγιση της μυστικής δομής της ανθρώπινης μοίρας.
Performance: Χαρά Πιπερίδου και Σπύρος Βάρελης/ Ήχος: Νίκος Βίττης

Η παραλογή της Ζωγραφούς  του Μάριου Χατζηπροκοπίου βρέθηκε σε ένα ανέκδοτο χειρόγραφο του Νικολάου Γ. Πολίτη (1852-1921) μαζί με άλλες είκοσι τρεις αποκηρυγμένες «εκλογές από τα τραγούδια του ελληνικού λαού»: δημοτικά τραγούδια που εγείρουν ζητήματα ομοερωτικής επιθυμίας και πένθους, τα οποία ο πατέρας της ελληνικής Λαογραφίας είχε επιχειρήσει να αποσιωπήσει. Σε πείσμα του πατέρα, ο αποκληρωμένος του γιος Alexandro Jorge de Carvalho de Polites (1901-1996) μετέφρασε και διέδωσε τα άσματα του χειρογράφου ανά την υφήλιο. Οι περιπέτειες της Ζωγραφούς ακούγονται εδώ σε αντίστιξη με ένα από τα ποιήματα του ίδιου του Alexandro, φέρνοντας σε διάλογο το αρχείο του πατέρα με το αρχείο του γιου. Απόσπασμα: «Λουφάζει ο Γιάννος στα βυζά, σαν λαβωμένο αγρίμι/ κι η Ζωγραφού, η Παναγιά, στην αγκαλιά τον σφίγγει/ Πώς έν’ που τα νιογέννητα γλυκό χορταίνουν γάλα;/ έτσι κι ο Γιάννος βύζαινε του υγιού του το συχώριο».

Διάρκεια έκθεσης: 19/01/19-17/3/19
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.
Πληροφορίες: 210 3243987, 210 3243972

#PolitismosGiaOlous
@opanathens

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» δήμου Αθηναίων:
Αγγελική Χατζημιχάλη 6, Πλάκα
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Παρασκευή 09.00 - 19.00, Σάββατο και Κυριακή: 09.00 - 14.00, Δευτέρα κλειστά

Το νέο φωτογραφικό έργο της ελληνογερμανίδας εικαστικού Χριστίνας Δημητριάδη θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει το φιλότεχνο κοινό στην έκθεση ISLAND HOPING/ ΑΤΟΠΟΙ ΤΟΠΟΙ, που παρουσιάζει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων στο Κέντρο Τεχνών, από 9 Νοεμβρίου 2018 έως 3 Φεβρουαρίου 2019.

Η έκθεση αποτελεί την πρώτη ατομική παρουσίαση της καλλιτέχνιδας  σε δημόσιο θεσμό στην Ελλάδα και ο τίτλος της αποτελεί ένα λογοπαίγνιο με τον όρο island hopping, όπου η Χριστίνα Δημητριάδη ερευνά την εικόνα και τον μύθο της Μεσογείου. Η Μεσόγειος είναι μια γεωγραφική οντότητα, αλλά πάνω απ ' όλα μία φαντασιακή πραγματικότητα στην οποία η εκτίμηση της ομορφιάς και του συλλογικού πνεύματος είναι βαθιά ριζωμένη. H Μεσόγειος περιγράφεται ως πολιτιστικός χώρος, στην ουσία όμως η ιστορική και πολιτική της πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Στις αισθητικά δομημένες φωτογραφίες, νησιά και βραχονησίδες αναδύονται από τη θάλασσα, ως ένα απροσδιόριστο τοπίο. Οι βραχώδεις ακτές του Αιγαίου λόγω της μορφολογίας και της τραχύτητάς τους ξυπνούν διφορούμενα συναισθήματα μεταξύ αισιοδοξίας, ελπίδας και αβεβαιότητας. Η Χριστίνα Δημητριάδη μετατρέπει το τοπίο από φιλόξενο σε άγονο.

Αφετηρία αυτής της σειράς υπήρξε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία της Ελιγολάνδης (Helgoland), νησί της Βόρειας Θάλασσας με ιδιαίτερη πολιτική και γεωγραφική ιστορία, γενέτειρα της οικογένειας της Δημητριάδη και η αρχή της μεταναστευτικής ιστορίας της. Το παρελθόν και το μέλλον, το προσωπικό και το συλλογικό συμπλέουν, καθιστώντας το ISLAND HOPING ένα υβρίδιο του Βορρά και του Νότου.

Χριστίνα Δημητριάδη:
Με τις βραχονησίδες ήθελα να στρέψω το βλέμμα σ΄ ένα άλλο τοπίο, το οποίο ως επί το πλείστον παραμένει απαρατήρητο. Με τις φωτογραφίες αυτές φτιάχνω έναν άλλο «χάρτη» της Ελλάδας, μία άλλη ανάγνωση της χώρας, έτσι ώστε να επιδοκιμάσω την τετριμμένη και στερεότυπη απεικόνιση της.

Ένα πρώτο μέρος του έργου ISLAND HOPING  παρουσιάζεται το Badisches Landesmuseum Schloss Karlsruhe, στα πλαίσια του Global Culture 2018. Στο Κέντρο Τεχνών, παρουσιάζεται το συνολικό έργο αυτή  της σειράς με την υποστήριξη του ΝΕΟΝ και τη συνδρομή του Δήμου Φούρνων Κορσέων, του EuroMare και της Γκαλερί Ελένη Κορωναίου.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, ο οποίος αναφέρει σχετικά:
Το έργο αφουγκράζεται με μεγάλη οξυδέρκεια τα όρια ως κινητά ή μεταβλητά κέντρα ενδιαφέροντος και παράλληλα, ως σύνορα ή τείχη που εκφράζουν απειλή και προστασία μαζί. Έτσι, στη σειρά από βραχονησίδες όπου καμία ανθρώπινη παρουσία δεν παρίσταται στην εικόνα, ο άνθρωπος υπονοείται μέσα από το όριο που βλέπει ή όχι ο θεατής, να αναδύεται ανάμεσα μας ως έρημος ή κατοικημένος κόσμος. Οι βραχονησίδες γίνονται κάθε φορά ΑΤΟΠΟΙ ΤΟΠΟΙ, ένα μόρφωμα που μπορεί να είναι στάση σε μια διαδρομή ή τελικός προορισμός.

H φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε στο αρχιπέλαγος των Φούρνων Κορσέων, μεταξύ Ικαρίας, Πάτμου και Σάμου, ένα μέρος με μεγάλη γεωλογική γεωπολιτική και ιστορική σημασία που μετρά το μεγαλύτερο αριθμό ναυαγίων από την αρχαιότητα, ενώ συγκλονίζει σήμερα διεθνώς με την τραγωδία όσων ακολουθούν το κύμα ζωής και θανάτου της μετανάστευσης.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου στις 20:00.

Φωτογραφικό υλικό υψηλής ανάλυσης μπορείτε να κατεβάσετε από  το παρακάτω link: https://www.dropbox.com/sh/9fntf7ovul4vi9i/AAD0O8jogT-goQcy0yvpivKRa?dl=0

Διάρκεια έκθεσης: 9/11/18-3/2/19
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη
Πληροφορίες: 210 72 24 028|
#PolitismosGiaOlous

Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων:
Βασ. Σοφίας - Πάρκο Ελευθερίας, Στάση ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Σάββατο 10.00 - 21.00, Κυριακή: 10.00 - 14.00, Δευτέρα κλειστά

Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων παρουσιάζει, στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Αθήνα 2018, Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου», της οποίας μέγας δωρητής είναι το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, τις εικαστικές εκθέσεις Οι Έλληνες καλλιτέχνες και το Βιβλίο, 1910-1967 και Το βιβλίο ως έργο τέχνης - artist’s books από τα χρόνια του ΄60, από 19 Ιουλίου έως 21 Οκτωβρίου, στην Πινακοθήκη δήμου Αθηναίων.

Η έκθεση Οι Έλληνες καλλιτέχνες και το Βιβλίο, 1910-1967 με επιμελητή τον Ντένη Ζαχαρόπουλο, επικεντρώνεται στην οργανική σχέση ανάμεσα στο λόγο και την εικόνα στην ελληνική εκδοτική ιστορία.

Η φιλία και συνεργασία ανάμεσα σε κάποιους σημαντικούς λογοτέχνες και καλλιτέχνες αποτελεί τη βάση της επιλογής των εκθεμάτων που παρουσιάζονται. Η σχέση λόγου και εικόνας δεν αφορά τόσο εικονογραφημένες πολυτελείς εκδόσεις, ούτε απλώς πολύτιμα συλλεκτικά αντικείμενα αλλά πραγματικές συνεργασίες, ιδεολογικές και αισθητικές συγγένειες, ιστορικές και κοινωνικές θέσεις που συγγραφείς και εικαστικοί καλλιτέχνες μοιράζονται από κοινού.

Από τη συνεργασία του Μάρκου Ζαβιτσιάνου με τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, του Γιάννη Κεφαλληνού με τον Ζαχαρία Παπαντωνίου, του Σπύρου Βασιλείου με τον Άγγελο Σικελιανό, του Γιώργου Γουναρόπουλου με τον Απόστολο Μελαχροινό, του Κώστα Κουλεντιανού με τον Γιώργο Σεφέρη, του Γιάννη Μόραλη με τον Οδυσσέα Ελύτη, το μεγαλύτερο μέρος σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών συνεργάστηκαν προσωπικά με κάποιον σημαντικό σύγχρονό τους ποιητή ή συγγραφέα.

Η έκθεση παρουσιάζει τις ιδιαίτερες αυτές σχέσεις, που ξεπερνούν τη συνηθισμένη έννοια της εικονογράφησης και κάνουν τον εικαστικό και ο λογοτεχνικό λόγο να συνυπάρχουν έως και σε περιπτώσεις προσωπικοτήτων, όπως ο Κόντογλου, ο Εγγονόπουλος, ο Πεντίζικης, που είναι εξ ίσου σημαντικοί συγγραφείς και ζωγράφοι μέχρι τη γενιά του ’70, όπου το βιβλίο, η εικόνα κι ο λόγος συχνά γίνονται πλέον ένα και μόνο έργο.

Η έκθεση Το βιβλίο ως έργο τέχνης - artist’s books από τα χρόνια του ΄60, σε επιμέλεια του Ντένη Ζαχαρόπουλου με την πολύτιμη συνεργασία του ειδικού στο θέμα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, Κύριλλου Σαρρή, έρχεται να συμπληρώσει την προηγούμενη έκθεση.

Από την παραδοσιακή συνεργασία των καλλιτεχνών με τους λογοτέχνες που μοιράζονται αισθητικές και ιδεολογικές ανησυχίες ή και πεποιθήσεις, αντιμετωπίζουμε ένα καινούργιο φαινόμενο από τα μισά και μετά του 20^ου αιώνα – όπου οι εικαστικοί καλλιτέχνες συλλαμβάνουν και κατασκευάζουν βιβλία μόνοι τους ως αυτούσια έργα τέχνης.

Όπως αναφέρει ο Κύριλλος Σαρρής:
Τι είναι τα βιβλία καλλιτεχνών, τα Artist’s books όπως είναι γνωστά. Η αυτονόητη απάντηση θα ήταν, ότι πρόκειται για βιβλία που έφτιαξε ένας καλλιτέχνης. Η απάντηση όμως αυτή δεν είναι επαρκής. Όμως θα μπορούσαν να οριστούν έτσι τα βιβλία που ο δημιουργός τους τα συνέλαβε ως ενιαία έκφραση, πράγμα που σημαίνει ότι το μήνυμά τους είναι το σύνολο των υλικών και μορφικών στοιχείων που τα συναπαρτίζουν (Αθήνα, 2005).

Στην έκθεση, ξεκινώντας από το βιβλίο του Duchamp, Παρακαλώ αγγίξτε, παρουσιάζονται επιλεκτικά διαφορετικοί τίτλοι και τόποι, όπου σημαντικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν το βιβλίο ως αυτούσιο και αυτόνομο έργο τέχνης. Η έκθεση συγκεντρώνει μια πολύπλευρη επιλογή από σημαντικά εικαστικά έργα υπό μορφή βιβλίου, τα περισσότερα από ιστορικούς πλέον σύγχρονους καλλιτέχνες από την Ευρώπη και την Αμερική. Περνώντας ανάμεσα από τις τάσεις και τα κινήματα, από τον υπερρεαλισμό μέχρι την εννοιολογική τέχνη, από την idea art στην arte povera και τη land art, φτάνει σε πολλές σύγχρονες παραλλαγές του βιβλίου ως έργο τέχνης. Η υποκειμενικότητα και η ευαισθησία των σημαντικών καλλιτεχνών σφραγίζουν την αμφίδρομη αυτή κατηγορία «Βιβλίο έργο τέχνης» και την πλουτίζουν κάθε φορά με την ιδιαιτερότητα του καθενός που υπερβαίνει τις γενικές κατηγορίες της εικαστικής ταξινόμησης των μουσείων. Βιβλίο του καλλιτέχνη (livre d΄artiste ή artist’s book), το εικαστικό βιβλίο ως έργο συνιστά πλέον μια αυτόνομη κατηγορία στη σύγχρονη τέχνη, με τεράστια παράδοση και σημαντικούς σταθμούς, που δύσκολα ξεφεύγουν από τη συνθετότητα του κάθε έργου για να εκφράσουν μια στιλιστική δεοντολογία, όπως θέλουμε να πιστεύουμε πως γίνεται κατανοητό στην έκθεση.

Τα εγκαίνια των εκθέσεων θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 19 Ιουλίου στις 20:00.

Στο πλαίσιο των εκθέσεων θα πραγματοποιηθούν, το Σεπτέμβριο, εκπαιδευτικές δράσεις για σχολικές ομάδες, οικογενειακές δράσεις για παιδιά, καθώς και ξεναγήσεις με τους επιμελητές. Επίσης, θα διεξαχθούν συζητήσεις στρογγυλής τραπέζης, που συγκεντρώνουν ιστορικούς και κριτικούς της τέχνης, καλλιτέχνες, εκδότες και συλλέκτες, για θέματα που θέτουν η κάθε μια από τις εκθέσεις, ενώ σε συγκεκριμένες ημερομηνίες μερικά από τα βιβλία θα βγουν από τις βιτρίνες για να μπορεί να δει το κοινό σελίδα – σελίδα και να απολαύσει την ανάγνωση ή το ξεφύλλισμα μερικών ιστορικών έργων. Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις δράσεις, καθώς και τις ημέρες και ώρες διεξαγωγής του θα ανακοινωθούν εν καιρώ.

*Φωτογραφία του άρθρου: Mario Merz, 987, Napoli, 1976

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Μπορείτε να κατεβάσετε φωτογραφικό υλικό με έργα της έκθεσης στο παρακάτω link https://www.dropbox.com/sh/x97cbul1ei7dai6/AADeH2pvm76tz6IAy47LjKgUa?dl=0

Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, κτίριο Μεταξουργείου:               
Λεωνίδου & Μυλλέρου, Πλ. Αυδή, στάση μετρό: Μεταξουργείο, τηλ.: 210 5202420
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη: 10:00 – 21:00, Τετάρτη – Σάββατο 10:00 - 19:00, Κυριακή 10:00 – 16:00

Εκδηλώσεις στο πλαίσιο της διοργάνωσης

Μετά τη μεγάλη επιτυχία της έκθεσης Τέχνη και Εποχή. Η συλλογή της Πινακοθήκης δήμου Αθηναίων μέσα από τα μάτια του Σπύρου Παπαλουκά, που παρουσιάζεται στην Πινακοθήκη δήμου Αθηναίων, κτήριο Μεταξουργείου, ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων παρατείνει την έκθεση έως την Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2018, προσφέροντας στο φιλότεχνο κοινό της Αθήνας, που δεν πρόλαβε να την επισκεφτεί, την ευκαιρία να γνωρίσει το έργο του Σπύρου Παπαλουκά και τη μεγάλη προφορά του στον πολιτισμό της πόλης.

Η έκθεση παρουσιάζει το έργο που επιτέλεσε ο Σπύρος Παπαλουκάς ως Διευθυντής της Δημοτικής Πινακοθήκης (1941-1957), με μια επιλογή από σημαντικά έργα καλλιτεχνών που αποτέλεσαν τον ιδρυτικό πυρήνα της συλλογής και του πνεύματος που την χαρακτηρίζει. 
Ο Σπύρος Παπαλουκάς ξεκίνησε να εργάζεται ως σύμβουλος στο δήμο Αθηναίων το 1939 και από το 1941 μέχρι το 1957 διετέλεσε διευθυντής της Δημοτικής Πινακοθήκης.

Στην έκθεση, που αποτελεί μία πρώτη προσπάθεια τεκμηρίωσης, αλλά και αντίληψης και διερεύνησης της κοινωνικής ιστορίας της τέχνης και του σύνθετου ρόλου των καλλιτεχνών ως πνευματικών ανθρώπων και πολιτών, παρουσιάζονται τα έργα τέχνης που πέρασαν στην κατοχή του δήμου Αθηναίων κατά τη διάρκεια της θητείας του Σπύρου Παπαλουκά, καθώς και σχετικά - με τη διαδικασία αγοράς τους - αρχεία (έγγραφα από τα αρχεία του δήμου, αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, κ.α.).

Tην επιμέλεια έχει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος, με τη σημαντική συνδρομή της ιστορικού της τέχνης Μαίρης Μιχαηλίδου και της Εφόρου της Πινακοθήκης Κάλλης Πετροχείλου.

Φωτογραφικό υλικό σε υψηλή ανάλυση μπορείτε να κατεβάσετε από το παρακάτω link:
https://www.dropbox.com/sh/ur8jy2mw2u7e303/AAAbVooEJ3vbPl_NrBbt2Ix8a?dl=0

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, κτίριο Μεταξουργείου:                
Λεωνίδου & Μυλλέρου, Πλ. Αυδή, τηλ.: 210 5202420
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη: 10:00 – 21:00, Τετάρτη – Σάββατο 10:00 - 19:00, Κυριακή 10:00 – 16:00

Πληροφορίες: #PolitismosGiaOlous | @opanathens

Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων παρουσιάζει την έκθεση ζωγραφικής «Η Υλικότητα του ζωγραφικού συμβάντος», από 11 Ιουνίου έως 30 Σεπτεμβρίου στο Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων, της οποίας ο τίτλος είναι εμπνευσμένος από μία σημαντική φράση  του Φουκώ στην ομιλία του στο Collège de France, 1971, (Η Τάξη του Λόγου)*.

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα είκοσι σημαντικών σύγχρονων Ευρωπαίων ζωγράφων, που καλύπτουν μια προσωπική και πρωτότυπη αντιμετώπιση της ζωγραφικής πράξης, στα όρια της αφαίρεσης, μέσα από τη σχέση του ζωγραφικού συμβάντος με το χώρο, τη χειρονομία, τα υλικά και την υλικότητα. Από τους δέκα μη- Έλληνες ζωγράφους οι περισσότεροι έχουν έρθει, εργαστεί και εκθέσει πολλές φορές στην χώρα μας, ενώ οι περισσότεροι από τους δέκα Έλληνες είτε ζουν εκτός Ελλάδος είτε έζησαν καιρό σε διάφορες πόλεις της Ευρώπης.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:
Νίκος Αλεξίου (1960-2011, Ελλάδα), Kai Althoff (1966, Γερμανία), Herbert Brandl (1959, Αυστρία), Pedro Cabrita Reis (1956, Πορτογαλία), Δημήτρης Εφέογλου (1986, Ελλάδα), Ντόρα Οικονόμου (1974, Ελλάδα), Günther Förg (1952-2013, Γερμανία), Ivan Grubanov  (1976, Σερβία), Αθηνά Ιωάννου (1968, Ελλάδα), Γιώργος Κόντης (1981, Ελλάδα), Michel Majerus (1967-2002, Λουξεμβούργο), Xavier Noiret-Thomé (1971, Γαλλία), Ευτύχης Πατσουράκης (1967, Ελλάδα), Λίλα Πολενάκη (1964, Ελλάδα), Νάνα Σαχίνη (1975, Ελλάδα), Adrian Schiess (1959, Ελβετία), Νίκος Σεπετζόγλου (1979, Ελλάδα), Mariella Simoni (1948, Ιταλία), Αλέξανδρος Τζάννης (1979, Ελλάδα) και Heimo Zobernig (1958, Αυστρία)

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο  Ντένης Ζαχαρόπουλος.

*O τίτλος της έκθεσης είναι εμπνευσμένος από τη σημαντική φράση του Φουκώ στην ομιλία του στο Collège de France, 1971, (Η Τάξη του Λόγου):
Βέβαια, το συμβάν δεν είναι ούτε υπόσταση ούτε τυχαίο, ούτε ποιότητα ούτε διαδικασία ˙ το συμβάν δεν ανήκει στην τάξη των ενσώματων πραγμάτων. Κι όμως δεν είναι καθόλου άυλο ˙ δεν ενεργεί δεν είναι αποτέλεσμα παρά μόνο στο επίπεδο της υλικότητας ˙ έχει τη θέση του και συνίσταται στη σχέση, στη συνύπαρξη, στο διασκορπισμό, στην τομή, στη συσσώρευση, στην επιλογή υλικών στοιχείων ˙ δεν είναι καθόλου ούτε ενέργεια ούτε ιδιότητα ενός ενσώματου ˙ παράγεται σαν αποτέλεσμα ενός υλικού διασκορπισμού και μέσα σ' αυτόν. Ας πούμε πως η φιλοσοφία του συμβάντος θα 'πρεπε να προχωρήσει, στην κατά πρώτη προσέγγιση, παράδοξη κατεύθυνση, ενός υλισμού του ασώματου.

Μ. Φουκώ, Η Τάξη του Λόγου, (1970),
(μετ. Χ. Χρηστίδης - Μ. Μαϊδάτσης Ηριδανός. Αθήνα)  

Την παραπομπή αυτή συμπληρώσουν δύο ακόμα αναφορές, που ολοκληρώνουν το σκεπτικό της έκθεσης. Μία ενός μεγάλου Γάλλου ιστορικού της τέχνης, του Η. Focillon (1881-1943), που αφορά τη μορφολογική δομή της ζωγραφικής και μία ενός σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, Δανιήλ (Παναγόπουλου), (1924-2013) σχετικά με την κοινωνική διάσταση της μορφής:

Η τέχνη η πιο ασκητική, αυτή που τείνει να αγγίξει με μέσα όσο πιο φτωχά και καθαρά τις πιο ανιδιοτελείς περιοχές της σκέψης και του συναισθήματος, δεν φέρεται μόνον από την ύλη από την οποία επιθυμεί να διαφύγει, αλλά τρέφεται από αυτήν.

H. Focillion, Ζωή των Μορφών, (μετ. Α.Κούρια), Νεφέλη, 1982

Όποιος φοβάται τους δυνατούς ανέμους ας μη βγαίνει έξω από το σπίτι του. Εμείς δεν δουλεύουμε για τη σιγουριά, εμείς δουλεύουμε για τους νέους που στον τόπο μας δεν τους αφήνουν να σηκώσουν το κεφάλι και να καταλάβουν ότι τέχνη θα πει αναζήτηση. Όσο για συνάξεις μελλούμενες, αν το ιδανικό της σύναξης είναι η ελεύθερη αναζήτηση στην τέχνη τότε πρώτοι εμείς θα πάρουμε μέρος, αν όχι, τότε το ρέμα του επερχόμενου ποταμού με τα ανανεωτικά του νερά θα σκορπίσει όποια σύναξη δεν έχει τέτοιο ιδανικό.»

Δανιήλ (Παναγόπουλος), 
«Απάντηση ενός (εκπατρισμένου) στο άρθρο του οργισμένου γέροντα».
«Tαχυδρόμος», 22. 8.1964.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Πληροφορίες:
τ. 210 72 24 028 | @opanathens

Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων:
Βασ. Σοφίας - Πάρκο Ελευθερίας, τηλ.: Στάση ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Σάββατο 10.00 - 21.00, Κυριακή: 10.00 - 14.00, Δευτέρα κλειστά

ΧΟΡΗΓΟΙ:

Η Πρεσβεία της Βουλγαρίας στην Αθήνα και ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων παρουσιάζουν, στην Πινακοθήκη δήμου Αθηναίων, κτίριο Μεταξουργείου από 9 Μαΐου έως 17 Ιουνίου, έκθεση με έργα τέχνης από τη Δημοτική Πινακοθήκη της Σόφιας, με αφορμή την Ημέρα της Ευρώπης – 9 Μαΐου - και τη Βουλγαρική Προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 9 Μαΐου στις 19:30. 

Στην έκθεση, παρουσιάζονται τριάντα τρία έργα ζωγραφικής και χαρακτικής (ελαιογραφίες, ακουαρέλες, ακρυλικά, λαδοπαστέλ, ξυλογραφίες, έγχρωμες λιθογραφίες, μονοτυπίες, κ.α.) διάσημων Βούλγαρων καλλιτεχνών διαφόρων γενεών και διαφορετικών σχολών, μεταξύ άλλων των Γιαροσλάβ Βέσιν, Αλεξάνταρ Μποζίνοβ, Νικόλα Πετρόβ, Νικολάι Ραϊνόβ, Σιράκ Σκίτνικ, Ελιέζερ Αλσέχ, Ντέτσκο Ουζούνοβ, Μάριο Ζέκοβ, Πέντσο Μπαλκάνσκι, Πέντσο Γκεοργκίεφ και Βεσελίν Στάικοβ, οι οποίοι έχουν καταλάβει αντάξια θέση στη βουλγάρικη ιστορία της Τέχνης και με τα τοπία που έχουν φιλοτεχνήσει, κληροδότησαν τους προσωπικούς και συναισθηματικούς διαλόγους τους με την Ευρώπη και το τοπίο της.
Τα έργα δημιουργήθηκαν τον 20^ο αι., κατά την περίοδο 1910-1990 και αποτελούν μέρος της συλλογής της Δημοτικής Πινακοθήκης της Σόφιας. Το θέμα τους είναι η απεικόνιση τοπίων από ευρωπαϊκές πόλεις, όπως οι Σόφια, Πράγα, Κωνσταντινούπολη, Αθήνα, Φλωρεντία, Βουδαπέστη, Βενετία, Δρέσδη, Παρίσι, Ντουμπρόβνικ, Κοτόρ Ρώμης και Μάισσεν Μπρατισλάβας.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν η Adelina Fileva και ο Plamen Petrov.


Η διευθύντρια της Δημοτικής Πινακοθήκης της Σόφιας και επιμελήτρια της έκθεσης  Adelina Fileva αναφέρει σχετικά με την έκθεση:

«Μόλις στον 19^ο αιώνα η ζωγραφική τοπίων καθιερώνεται ως είδος στη χώρα μας, αφού στις απαρχές αποτελούν μια απόπειρα να αντικατοπτρίσουν όχι τόσο μια ορατή πραγματικότητα, αλλά ένα ιδιόμορφο, ποιμενικό ιδεώδες. Κατά το δεύτερο ήμισυ του αιώνα η σημασία του τοπίου αυξάνεται, ενώ αντίστοιχα εμφανίζονται και διαφορετικές τεχνοτροπίες και δευτερεύοντα είδη, όπως αυτά της υπαίθρου, αστικό, θαλασσογραφίας. Το ενδιαφέρον των βούλγαρων ζωγράφων για το τοπίο, ως θέμα, είναι διαρκές και διατρέχει την ιστορία της τέχνης στη χώρα μας κατά τον 20^ο αιώνα.

Ο καλλιτεχνικός πλούτος αυτός μας επιτρέπει σήμερα να αποκαλύψουμε πόσο είχε γοητέψει τους ζωγράφους όχι μόνο το αρ νουβό (Art Nouveau), ο ιμπρεσιονισμός, ο εξπρεσιονισμός, αλλά και  το πνεύμα και οι επιδιώξεις του κύκλου δημιουργών, οι οποίοι σχημάτισαν τον Σύνδεσμο «Σύγχρονη τέχνη της πατρίδας», καθώς και τα μέλη της Εταιρείας «Νέων ζωγράφων», οι οποίοι επηρεάστηκαν από τις καλλιτεχνικές τάσεις στη Ρωσία, κατά τη δεύτερη δεκαετία του περασμένου αιώνα.
Ακριβώς αυτό το ενδιαφέρον των ζωγράφων για τους ιμπρεσιονιστές και τον μετα-ιμπρεσιονισμό θα μετατρέψει, ούτε λίγο ούτε πολύ, το τοπίο σε βασική πηγή σημαντικών στιλιστικών νεωτερισμών στη ζωγραφική και τη χαρακτική της Βουλγαρίας. Ενώ, με τον πλούτο και με την πολυδιάστασή της η Τέχνη της δεκαετίας του ΄30 μεταμορφώνεται σε έκφραση των επιδιώξεων που πραγμάτωσαν μερικές γενεές βούλγαρων ζωγράφων. Αποτελεί οργανικό μέρος των γενικών ευρωπαϊκών εξελίξεων στην τέχνη, οι οποίες προλειάνουν το έδαφος για την εξέλιξη της Τέχνης κατά το δεύτερο ήμισυ του 20^ου αιώνα [..] Στην παρούσα έκθεση οι θεατές μπορούν να δουν, σε σύνθετη μορφή, αυτήν τη μακρά διαδρομή που διανύθηκε και η οποία έγινε πραγματικότητα, μέσω του πάθους του βούλγαρου ζωγράφου για τα ταξίδια. Είτε ως μέρος της πορείας της παιδείας του είτε ως συνειδητοποιημένο δημιουργικό ταξίδι, ο δημιουργός της χώρας μας περιπλανάται στην Ευρώπη και τις μαρτυρίες τις ανακαλύπτουμε στα τοπία από διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, διαιωνισμένα στους πίνακες δεκάδων ζωγράφων. Το θέμα αυτό έχει αποφέρει πολύ πλούσια σοδιά στο έργο των Βούλγαρων ζωγράφων και αποτελεί συνάρτηση τόσο των ενδιαφερόντων τους για την ιδιόμορφη εικόνα μικρών και σημαντικών πόλεων της Γηραιάς ηπείρου, όσο και της πρόσκλησης να συλλάβει το ανεπανάληπτο της ατμόσφαιράς τους.»

Η έκθεση συμπίπτει με τη σημαντική παρουσίαση μέρους της συλλογής της Πινακοθήκης του δήμου Αθηναίων, την περίοδο της θητείας του Σπύρου Παπαλουκά ως διευθυντή της και ανοίγει έναν ενδιαφέροντα διάλογο με κεντρικό θέμα το τοπίο, το οποίο επικρατεί και στις δυο εκθέσεις στα κριτήρια των συλλογών και των καλλιτεχνών, που χωρίς να ανήκουν σε κάποιο φορμαλιστικό κίνημα, συντάσσονται ως ομάδες ελεύθερης έκφρασης που διαπραγματεύεται τη μίξη ευρωπαϊκής εικαστικής παιδείας κι εκσυγχρονισμού, με τη γνώση του πλούτου κάθε τοπικής παράδοσης και της ιστορίας. Δρόμοι παράλληλοι, που ο διάλογος αυτός εγκαινιάζει μαζί με την Ημέρα της Ευρώπης και την αρχή ενός πολιτιστικού ιστορικού διαλόγου ανάμεσα σε καλλιτέχνες που περιηγήθηκαν, τόσο από συναφείς σχολές, όσο και από τοπία που εδραιώνουν μια ουσιαστική ευρωπαϊκή πολιτιστική ιστορία.

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη. 

Πληροφορίες:
τ. 210 5202420|

@opanathens 

#PolitismosGiaOlous

Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων, κτίριο Μεταξουργείου:               
Λεωνίδου & Μυλλέρου, Πλ. Αυδή, στάση μετρό: Μεταξουργείο
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη: 10:00 – 21:00, Τετάρτη – Σάββατο 10:00 - 19:00, Κυριακή 10:00 – 16:00

Μια λαογραφική και εικαστική ματιά στο θεσμό της προίκας αποτελεί η έκθεση «Η Προίκα», που διοργανώνει ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας δήμου Αθηναίων από 21 Απριλίου έως 23 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη».

Η έκθεση επιμερίζεται σε δύο ενότητες. Η πρώτη προσεγγίζει το θέμα του θεσμού της προίκας μέσα από τη λαογραφική του διάσταση σε υλικό επίπεδο, αποτυπώνοντας στον χώρο τα είδη και τα σύμβολα του γάμου (στέφανα, παραδοσιακά νυφικά, προικιά, υφαντά, δώρα) από τη νησιωτική και ηπειρωτική χώρα σε συνδυασμό με αφηγήσεις γυναικών και ανδρών της ελληνικής υπαίθρου, που η πορεία του βίου τους ορίστηκε με ένα προικοσύμφωνο.

Το λαογραφικό υλικό της έκθεσης προέρχεται από τις Συλλογές του Μουσείου σε συνεργασία με τον Σύλλογο Αγοριανιτών «Ο Παρνασσός», οι γυναίκες του οποίου προσέφεραν τα υφαντά και τα προικιά τους.

Η δεύτερη ενότητα αποτελεί μία καλλιτεχνική προσέγγιση με εικαστικές εγκαταστάσεις-δημιουργίες, μεταγραμμένα προικοσύμφωνα, αφηγήσεις και αντικείμενα τέχνης έξι Θεσσαλών καλλιτεχνίδων και δύο Θεσσαλών φιλολόγων, με έμπνευση από υπαρκτά αντικείμενα συνυφασμένα με την προίκα και τον γάμο. Τα έργα, που εκτίθενται, ανήκουν στην εννοιολογική τέχνη, δανείζονται όμως στοιχεία της ελληνικής λαϊκής τέχνης και παντρεύουν τα έθιμα με την σύγχρονη τέχνη. Πηγή έμπνευσής τους θύμησες και βιώματα του παρελθόντος, εικόνες ωραιοποίησης της προίκας, την οποία αναπτύσσουν με τη χρήση σύγχρονων καλλιτεχνικών μέσων. Στόχος των εικαστικών δημιουργιών είναι να αποτελέσουν κοινωνικά σχόλια, δίνοντας παράλληλα νέα μορφή, νέα οντότητα και εντέλει συνέχεια στη λαϊκή τέχνη.
Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα οι Δήμητρα Εξάρχου, η Κλειώ Παπαϊωάννου, η Ιφιγένεια Σδούκου, η Ζωή Σεϊτάνη, η Ιωάννα Τερλίδου, η Βιβή Τσιόγκα και οι φιλόλογοι Ιωάννα Γιαννακοπούλου και Στέλλα Νταβαρούκα.
Την επιμέλεια της εικαστικής έκθεσης έχει η Αντιγόνη Καψάλη, ιστορικός τέχνης και εικαστικός,

Και οι δύο ενότητες της έκθεσης αφορούν και εκφράζουν την γυναικεία ματιά της πολύφερνης νύφης με την ένταση του συναισθήματος, που την διακατέχει, τα μυθικά και συμβολικά στοιχεία, το όνειρο της προσδοκίας πριν από τον γάμο, που μπορεί και να μην έρθει…

Την έκθεση επιμελείται η Σταυρούλα Πισιμίση, λαογράφος του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» δήμου Αθηναίων.

Εγκαίνια έκθεσης: Σάββατο 21 Απριλίου, ώρα 19:00

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Το μουσείο θα παραμείνει κλειστό στις 15 Αυγούστου.

Πληροφορίες:
τ. 210 3243987 | @opanathens

Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Παράδοσης «Αγγελική Χατζημιχάλη» δήμου Αθηναίων:
Αγγελική Χατζημιχάλη 6, Πλάκα
 Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 09:00-19:00, Σάββατο & Κυριακή 09:00-14:00

Διαμορφωμένο ωράριο Αυγούστου:
Δευτέρα κλειστά
Τρίτη έως Παρασκευή 9.00 – 15.00
Σάββατο & Κυριακή 09:00-14:00

Το μουσείο θα παραμείνει κλειστό στις 15 Αυγούστου.

Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του δήμου Αθηναίων, παρουσιάζει την έκθεση Οι ιστορίες του Αλέξη Ακριθάκη,  με τα βιβλιαράκια, τις ιστορίες και τα σημειωματάρια του Αλέξη Ακριθάκη (1939-1994), από 15 Μαρτίου έως 3 Ιουνίου στο Κέντρο Τεχνών στο Πάρκο Ελευθερίας, εγκαινιάζοντας τη συμμετοχή του στις εκδηλώσεις Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου.

Την έκθεση θα εγκαινιάσει ο δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης την Πέμπτη 15 Μαρτίου στις 19:00

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος με τη σημαντική συμβολή της κόρης του Α. Ακριθάκη, Χλόης Geitmann – Ακριθάκη, ενώ πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Πολιτιστική Εταιρεία Σαρωνικού «Πολύτροπον».

Ο Αλέξης Ακριθάκης  θεμελίωσε το έργο του και την ιδιαίτερη εικαστική του προσωπικότητά στην τέχνη διεθνώς, μέσα από την άμεση σχέση του με τη γραφή, το βιβλίο, την σχέση τους με σημαντικούς λογοτέχνες και ποιητές, αλλά και με την κόρη του, για την οποία έκανε πολλά σχέδια και βιβλία σαν ιστορίες και ιστορίες σαν μονοσέλιδες εικόνες, σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Ο Ντένης Ζαχαρόπουλος αναφέρει για το έργο του Αλέξη Ακριθάκη:

«Η σχέση του Αλέξη Ακριθάκη με το λόγο και το βιβλίο είναι μοναδική, τόσο στην τέχνη όσο και τη λογοτεχνία, στην Ελλάδα αλλά και στη Γερμανία όπου θα ζήσει αρκετά χρόνια. Η αφήγηση δεν είναι ποτέ λόγος ή εικόνα, αλλά κάτι που σου κόβει την ανάσα, ανάμεσα στα δυο.  Η στιγμή αυτή τον κρατά πάντα στα όρια ανάμεσα στην καθαρή εικόνα και το λόγο, ανάμεσα στη ποίηση και τη ζωγραφική, αφήνοντας τη διάρκεια της διαδικασίας να συμπυκνώσει το έργο σε μία άλλη διάσταση από αυτή και της ποίησης και της ζωγραφικής. Εκεί έγκειται κι η πρωτοτυπία και η νεοτερικότητα του Ακριθάκη από τα πρώτα κιόλας έργα του. Η σχέση του με την ποίηση εμπνέει τα πρώτα βήματα του στην Αθήνα και τον καθιερώνει με το περιβόητο πια, τσίκι τσίκι, όπως θα ονομάσει ο Ταχτσής το τρίξιμο του μολυβιού ή της πένας στο χαρτί. Δίπλα στον Μακρή, τον Βαλαωρίτη, τον Δενέγρη, την Τσιτσέλη, τον Γονατά, τον Καρούζο, τον Εμπειρίκο, την Αραβαντινού, τον Βαλτινό, την Λυμπεράκη, τον Κουμανταρέα, τον Χέλμη, τον Μεϊμάρη, τον Πουλικάκο, τον Πετρόπουλο, το τσίκι-τσίκι σφραγίζει τα ελληνικά γράμματα. Εκεί βρίσκει τη θέση του ανάμεσα στο λόγο, την εικόνα, τη σιωπή και το παιχνίδι.  Δεν είναι τυχαίο πως οι ουσιαστικές σχέσεις του πέρα από τον ποιητικό λόγο ξεκινούν με την κόρη του (οι Ιστορίες) και γενικότερα με τα παιδιά, που στο παιχνίδι και την ελευθερία της φαντασίας ο ίδιος λυτρώνεται από την επιρροή που θα έχει επάνω του ο εθισμός σε ουσίες που σημαίνουν θάνατο.»

Η κόρη του Αλέξη Ακριθάκη, Χλόη Geitmann – Ακριθάκη σημειώνει:
«Βλέπεις; Τόξα, μια βάρκα, μια καρδούλα και τόξα. Αυτό είναι.
Καρδιές, τόξα, τετραγωνάκια, ένα κομμάτι από ήλιο θάλασσα.
Πω! Πω! Τόξα, καράβι με βαλίτσα μάτια!
Είναι τρία τόξα κολλητά κι ένα μάτι μέσα στα τόξα.
Άσπρα είναι τ’ άλλα φύλλα, το ξέρεις;
Είπες πως θα τα βλέπω, θα σου λέω τι είναι κι εσύ θα τα ζωγραφίζεις.
Σχόλια που έκανα, τεσσάρων χρονών φυλλομετρώντας το πρωτότυπο της έκδοσης «Τετράδιο σχεδίων» που τυπώθηκε το 1973 από τον Αλέξανδρο Ιόλα και τη γκαλερί Ζουμπουλάκη.

Από τότε φυλλομέτρησα πολλά τετράδια, σημειωματάρια και ημερολόγια του πατέρα μου Αλέξη Ακριθάκη. Με την ευκαιρία της παρουσίασης τους στην παρούσα έκθεση ξεκίνησα από την αρχή και συστηματικά, την ανάγνωση, ψηφιοποίηση και αρχειοθέτηση του «γραπτού» του έργου. Τα έργα της έκθεσης δε μας χαρίζουν μόνο μία καινούρια οπτική στην καλλιτεχνική και δημιουργική εργασία του, αλλά αποκαλύπτουν την πολύπλευρη προσωπικότητα του και τη περίπτωση ζωή του.»

Στο πλαίσιο της έκθεσης έχουν προγραμματιστεί συναντήσεις με την οικογένεια του καλλιτέχνη, στενούς του φίλους, γνωστούς συγγραφείς και πνευματικούς ανθρώπους με θέματα γύρω από τη ζωή του και το έργο του (Σάββατο 17/3, 12:00 – Κυριακή 22/4, 12:00 – Πέμπτη 10/5, 19:00 και Πέμπτη 24/5, 19:00). Το αναλυτικό πρόγραμμα θα ανακοινωθεί έγκαιρα.

Επίσης, θα πραγματοποιηθούν εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολικές ομάδες όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων, αλλά και για όλη την οικογένεια.

• Εκπαιδευτικά προγράμματα:

Ένας καλλιτέχνης, φτιάχνει ιστορίες για την κόρη του! Ελάτε να τις μοιραστούμε!
Εκπαιδευτικά προγράμματα για σχολικές ομάδες όλων των εκπαιδευτικών βαθμίδων
Παρασκευή 16, 23, 30  Μαρτίου | 20, 27 Απριλίου | 4, 11, 18, 25 Μαΐου 11:00 - 12:30
Δηλώσεις συμμετοχής: Δηλώσεις συμμετοχής: 210 7224238 Δευτέρα – Παρασκευή 10.00-13.00

• Οικογενειακή Δράση: εικαστικό εργαστήρι

Στο εργαστήρι του Αλέξη Ακριθάκη….. Γυρίζοντας τον κόσμο με το μυαλό ή με τα μάτια!
Τρίτη 8, 15, 22 & 29 Μαΐου στις 19.00
Για παιδιά ηλικίας 6 -12 ετών. Μέχρι 25 άτομα (γονείς & παιδιά)
Δηλώσεις συμμετοχής: 210 7224238 Δευτέρα – Παρασκευή 10.00-13.00

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Φωτογραφικό υλικό σε υψηλή ανάλυση μπορείτε να κατεβάσετε από το παρακάτω link: https://www.dropbox.com/sh/et8osszb5ir4bao/AAANifYcOPFKX3DFzCYWEUMMa?dl=0

Πληροφορίες:
τ. 210 72 24 028

Κέντρο Τεχνών δήμου Αθηναίων:
Βασ. Σοφίας - Πάρκο Ελευθερίας, τηλ.: Στάση ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη - Σάββατο 10.00 - 21.00, Κυριακή: 10.00 - 14.00, Δευτέρα κλειστά