Ο Οργανισμός Πολιτισμού Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων μαζί με το Τμήμα Βιβλιοθηκών σχεδιάζουν διαδικτυακές δημιουργικές δράσεις με σκοπό να ενισχυθεί η αμφίδρομη σχέση μεταξύ της βιβλιοθήκης και των μελών της.
Στόχος των δράσεων αυτών αποτελεί η δημιουργική απασχόληση των παιδιών με επίκεντρο πάντα το βιβλίο.
- Ας μιλήσουμε για την απώλεια…
Η δράση αυτή απευθύνεται σε παιδιά μικρής ηλικίας, εξοικειωμένα με την έννοια του θανάτου από την Παιδικής Βιβλιοθήκη Δήμου Αθηναίων Στ. Λαρίσης
Ο μύθος του ρόδου
Τα παλιά χρόνια στη Μακεδονία, στο δάσος της Πιερίας, ζούσαν νεράιδες. Τις νεράιδες των δασών τις έλεγαν νύμφες. Οι νύμφες χόρευαν με τους λευκούς χιτώνες τους και τραγουδούσαν με τη γλυκειά φωνή τους. Ζούσαν κοντά σε πηγές με δροσερό νερό. Η Χλωρίδα αγαπούσε τις νύμφες σαν να ήταν κόρες της. Η Χλωρίδα ήταν η θεά της βλάστησης. Προστάτευε τα δέντρα και τα λουλούδια, τα φρούτα και τα στάχυα. Μία μέρα η Χλωρίδα περπατούσε στο δάσος και είδε μία νύμφη ξαπλωμένη σε ένα βράχο. Στην αρχή νόμιζε ότι κοιμόταν αλλά μόλις πλησίασε, κατάλαβε ότι η νύμφη ήταν νεκρή. Τότε, κύλισαν δάκρυα από τα μάτια της. Η Χλωρίδα έσκυψε και φίλησε τη νύμφη στο μέτωπο και η νύμφη μεταμορφώθηκε σε λουλούδι. Ήταν ένα μαραμένο λουλούδι που έγερνε στο βράχο.
Η Χλωρίδα
Η Χλωρίδα κάλεσε την Αφροδίτη. Η Αφροδίτη ήταν η θεά της αγάπης και της ομορφιάς. Η Αφροδίτη αγκάλιασε τη Χλωρίδα που ήταν συντετριμμένη. Οι δύο γυναίκες έκλαψαν η μία στην αγκαλιά της άλλης. Ύστερα, η Αφροδίτη έκανε ένα δώρο στο λουλούδι, το δώρο της ομορφιάς. Τα πέταλά του έγιναν κατακκόκινα και ο μίσχος (το κοτσάνι) ψηλός και λεπτός. Όμως το λουλούδι παρόλη την ομορφιά του δεν ήταν παρά ένα μαραμένο λουλούδι που έγερνε στο βράχο.
Η Αφροδίτη
Ύστερα, η Χλωρίδα κάλεσε τον Διόνυσο. Ο Διόνυσος ήταν ο θεός του θεάτρου και του κρασιού. Συνήθως ήταν χαρούμενος. Του άρεσε να πίνει κρασί, να διασκεδάζει, να χορεύει και να τραγουδάει, μαζί με τους σατύρους που ήταν είχαν αυτιά, πόδια και ουρά τράγου και τους σειληνούς που είχαν αυτιά, πόδια και ουρά αλόγου. Ο Διόνυσος ταράχτηκε από τα φοβερά νέα. Έφτασε όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Κοίταξε το λουλούδι και μαγεύτηκε από την ομορφιά του. Έσκυψε να το μυρίσει, αλλά το λουλούδι δεν μύριζε. Έτσι, αποφάσισε να κάνει δώρο στο λουλούδι το νέκταρ. Στο εξής το λουλούδι θα μύριζε νέκταρ. Το νέκταρ είναι το ποτό που πίνουν οι θεοί στο παλάτι τους στην κορυφή του Ολύμπου και είναι δώδεκα φορές πιο γλυκό από το μέλι. Όμως το λουλούδι, παρόλη την ομορφιά του, παρά τη γλυκειά μυρωδιά του, δεν ήταν παρά ένα μαραμένο λουλούδι που έγερνε στο βράχο.
Ο Διόνυσος
Ύστερα, η Χλωρίδα κάλεσε τον Αίολο, τον θεό των ανέμων. Ο Αίολος πήρε μια βαθιά αναπνοή και γέμισε τα πνευμόνια του με αέρα. Κράτησε την αναπνοή του για τρία δευτερόλεπτα και ύστερα φύσηξε με όλη του τη δύναμη. Τα μάγουλά του έγιναν δύο κατακόκκινα μπαλόνια. Και όσο φυσούσε, τόσο τα μπαλόνια ξεφούσκωναν. Ο Αίολος φύσηξε με τόση δύναμη που τα σύννεφα διαλύθηκαν και φάνηκε ο ήλιος.
Ο Αίολος
Ύστερα, η Χλωρίδα κάλεσε τον Απόλλωνα. Ο Απόλλωνας ήταν ο θεός του φωτός και της μουσικής. Τώρα που ο ουρανός ήταν καθαρός από σύννεφα, ο Απόλλωνας διέταξε τον ήλιο να λάμψει. Και ο ήλιος έλαμψε, και το λουλούδι άνθισε. Όρθωσε τον λεπτό, ψηλό καταπράσινο μίσχο του και άνοιξε τα πέταλά του.
Ο Απόλλωνας
Ύστερα, η Χλωρίδα κάλεσε τον Άρη. Ο Άρης ήταν ο θεός του πολέμου. Ο Άρης ήρθε κατευθείαν από τη μάχη. Είχε μια πληγή στον ώμο που αιμοραγούσε, γιατί βιαζόταν και δεν άφησε το γιατρό να τη φροντίσει. Μόλις έφτασε άφησε το δόρυ και την ασπίδα του στο έδαφος. Θυμήθηκε τη νύμφη και κοίταξε το λουλούδι με συμπόνοια. Γονάτισε και έκλεισε τα μάτια του. Έμεινε έτσι∙ ακίνητος. Και τότε έγινε ένα θαύμα. Στο μίσχο του λουλουδιού φύτρωσαν μυτερά αγκάθια. Αυτό ήταν το δώρο του Άρη, τα αγκάθια. Στο εξής το λουλούδι θα μπορούσε να προστατεύει τον εαυτό του.
Ο Άρης
Η Χλωρίδα κοίταξε το λουλούδι και χαμογέλασε. Το χαμόγελό της είχε γλύκα και πίκρα μαζί. Και οι άνθρωποι χαμογελάνε έτσι∙ όταν αγαπάνε πολύ. Η Χλωρίδα ονόμασε το λουλούδι ρόδο. Από τότε, η ψυχή της νύμφης που χάθηκε πρόωρα, κατοικεί στο ρόδο ή τριαντάφυλλο, όπως το λέμε σήμερα.
Μία άσκηση δημιουργικής γραφής
Να γράψετε μία φανταστική ιστορία για ένα άλλο λουλούδι. (Τα παιδιά μικρής ηλικίας θα χρειαστούν τη βοήθεια των γονιών τους. )
Πίνακες
Χλωρίδα: Evelyn de Morgan, «Flora», αρχές 20ου αιώνα
Αφροδίτη και Αίολος: «La nascita di Venere», c.1485
Διόνυσος: Caravaggio: «The young Bacchus» c. 1589
Απόλλωνας: Charles Meynier: «Appolo, God of light, eloquence, poetry and the fine arts with Urania», τέλη 18ου – αρχές 19ου αιώνα
Άρης: Rubbens: «Mars and Rhea Silvia», 1620
Στην παιδική βιβλιοθήκη του Σταθμού Λαρίσης μπορείτε να βρείτε το βιβλίο «Ο αγαπημένος παππούς» της Φαίης Μπαρμπαλιά- Μάνεση. Η συγγραφέας πραγματεύεται με τρυφερότητα και διακριτικότητα το δύσκολο θέμα της απώλειας.
Αν θέλετε, μπορείτε να μας στείλετε τις εντυπώσεις σας για αυτή τη διαδικτυακή δράση στο e-mail της Παιδικής βιβλιοθήκης του Σταθμού Λαρίσης: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., ώστε να τις δημοσιεύσουμε στα social media του ΟΠΑΝΔΑ.