Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν παρουσιάζει την παράσταση το γιοφύρι της Άρτας στον Κολωνό

Πέμπτη 29 Ιουλίου | 21.00
Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν παρουσιάζει μια πρωτότυπη παράσταση-πολυθέαμα με αφορμή την παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» στο θέατρο Κολωνού.

Πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα και ωραιότερα δημιουργήματα της λαϊκής παράδοσης, που στηρίζεται σε μια πολύ παλιά δοξασία, σχετική με τη θεμελίωση μεγάλων έργων, σύμφωνα με την οποία « προς στερέωσιν και προφύλαξιν από οιουδήποτε κινδύνου παντός κτίσματος, απαιτείται να προσηλωθή εις αυτό ζώον, κατορρυτόμενον εις τα θεμέλια ή εντειχιζόμενον· όσον δε ευγενέστερον είναι το ζώον, τόσον μεγαλυτέραν θεωρείται ότι έχει δύναμιν προς προστασίαν του Κτίσματος»   (Ν.Γ. Πολίτης)

Η πιο άγρια «αδικοθανατισμένη» από τις «αδικοθανατισμένες» νέες γυναίκες, όλες εκείνες τις «λυγερές του Άδη» που συναντάμε  στα δημοτικά τραγούδια, είναι χωρίς άλλο η λυγερή της παραλογής του Γεφυριού της Άρτας ή αλλιώς «του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα». Εκείνη που ποτέ δε ρωτήθηκε αν θα δεχόταν να χτιστεί ζωντανή για να στεριώσει το περίφημο γεφύρι που θα έφερνε την πολυπόθητη πρόοδο στην κοινωνία. Εκείνη που με δόλο παρασύρθηκε και θυσιάστηκε, όπως συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, σε εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη.

Η διάσημη παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε   για τα ήθη που υποχρεώνουν τη γυναίκα να καταπνίγει και να θυσιάζει τις επιθυμίες της αλλά και την ίδια τη ζωή της στο βωμό του πατριαρχικού συστήματος. Ενός κοινωνικού συστήματος με στερεοτυπικούς ρόλους από τους οποίους κανένα φύλο δεν μπορεί να ξεφύγει. Ενός κόσμου όπου η κοινωνία θέτει αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς με συγκεκριμένο κώδικα «τιμής». Ενός κόσμου σκοτεινού και βίαιου όπου η «αρετή» ισοδυναμεί με αδικία και θυσίες, η «ντροπή» ξεπλένεται με αίμα, ο άντρας πρέπει να διαφεντεύει και η γυναίκα να υπηρετεί. Ενός κόσμου μακρινού

ή μήπως ακόμα κοντινού…;

Τον κόσμο αυτό, όπως αποτυπώνεται στην παραλογή του Γεφυριού της Άρτας αλλά και σε πολλά ακόμα δημοτικά τραγούδια, ζωντανεύουμε μέσα από ένα θέαμα που συνδυάζει την αφήγηση με τη ζωντανή μουσική, το τραγούδι, το χορό και την ακροβασία. Έμπνευση για τη φόρμα που ακολουθείται στην παράσταση είναι ο «παντόμιμος», η μεικτή δραματική φόρμα που γεννήθηκε μετά την παρακμή του αρχαίου ελληνικού δράματος, μακρινοί απόγονοι του οποίου θεωρούνται και οι παραλογές.  

Η βία κατά των γυναικών με αποκορύφωμα τις γυναικοκτονίες που συνεχίζουν να μαστίζουν την κοινωνία μας ακόμα και σήμερα, προέρχονται από βαθιά ριζωμένες στην παράδοση και στη συνείδηση όλων μας προκαταλήψεις και στερεότυπα. Οι πρόσφατες αντιδράσεις της κοινωνίας στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας, δείχνουν ότι ο διάλογος για τον σεξισμό, το μισογυνισμό και τις διακρίσεις κάθε είδους, έχει επιτέλους ανοίξει.

Η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλες τις «λυγερές του Κάτω Κόσμου», τις νέες γυναίκες του χτες αλλά και του σήμερα που έχασαν μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά τη ζωή τους εξαιτίας του φύλου τους.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικό: Χριστίνα Σουγιουλτζή, Μαριάννα Κάλμπαρη
Κοστούμια: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Χορογραφίες: Χριστίνα Σουγιουλτζή
Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά):
Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα, Χριστίνα Σουγιουλτζή

Μουσικοί επί σκηνής:
Ρήγα Ιωάννα (Σαντούρι)
Αραμπατζόγλου Στέλλα (Βαρύτονο σαξόφωνο)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: www.viva.gr/tickets/theatre/anoixto-kolonou/to-gefyri-tis-artas

Πώληση εισιτηρίων θα γίνεται και δύο ώρες πριν την έναρξη της εκδήλωσης στo θέατρο.

Πρόσβαση στο θέατρο Κολωνού:
Γραμμή Μετρό 2: στάση Σεπόλια & στάση Σταθμός Λαρίσης
Λεωφορειακές γραμμές: 057 (στάσεις Καλλιπόλεως, Ηλέκτρας), Α13 (στάση Αρμονία), Α10 και Β10 (στάση Δομοκού)
Γραμμή Τρόλεϊ: 12 (στάση Αρμονία) & 1 (στάση Δομοκού)

Πέμπτη 29 Ιουλίου | 21.00
Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν παρουσιάζει μια πρωτότυπη παράσταση-πολυθέαμα με αφορμή την παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» στο θέατρο Κολωνού.

Πρόκειται για ένα από τα γνωστότερα και ωραιότερα δημιουργήματα της λαϊκής παράδοσης, που στηρίζεται σε μια πολύ παλιά δοξασία, σχετική με τη θεμελίωση μεγάλων έργων, σύμφωνα με την οποία « προς στερέωσιν και προφύλαξιν από οιουδήποτε κινδύνου παντός κτίσματος, απαιτείται να προσηλωθή εις αυτό ζώον, κατορρυτόμενον εις τα θεμέλια ή εντειχιζόμενον· όσον δε ευγενέστερον είναι το ζώον, τόσον μεγαλυτέραν θεωρείται ότι έχει δύναμιν προς προστασίαν του Κτίσματος»   (Ν.Γ. Πολίτης)

Η πιο άγρια «αδικοθανατισμένη» από τις «αδικοθανατισμένες» νέες γυναίκες, όλες εκείνες τις «λυγερές του Άδη» που συναντάμε  στα δημοτικά τραγούδια, είναι χωρίς άλλο η λυγερή της παραλογής του Γεφυριού της Άρτας ή αλλιώς «του Πρωτομάστορα η όμορφη γυναίκα». Εκείνη που ποτέ δε ρωτήθηκε αν θα δεχόταν να χτιστεί ζωντανή για να στεριώσει το περίφημο γεφύρι που θα έφερνε την πολυπόθητη πρόοδο στην κοινωνία. Εκείνη που με δόλο παρασύρθηκε και θυσιάστηκε, όπως συνέβη και συνεχίζει να συμβαίνει μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά, σε εκατομμύρια γυναίκες στον πλανήτη.

Η διάσημη παραλογή του «Γιοφυριού της Άρτας» μας δίνει την αφορμή να μιλήσουμε   για τα ήθη που υποχρεώνουν τη γυναίκα να καταπνίγει και να θυσιάζει τις επιθυμίες της αλλά και την ίδια τη ζωή της στο βωμό του πατριαρχικού συστήματος. Ενός κοινωνικού συστήματος με στερεοτυπικούς ρόλους από τους οποίους κανένα φύλο δεν μπορεί να ξεφύγει. Ενός κόσμου όπου η κοινωνία θέτει αυστηρούς κανόνες συμπεριφοράς με συγκεκριμένο κώδικα «τιμής». Ενός κόσμου σκοτεινού και βίαιου όπου η «αρετή» ισοδυναμεί με αδικία και θυσίες, η «ντροπή» ξεπλένεται με αίμα, ο άντρας πρέπει να διαφεντεύει και η γυναίκα να υπηρετεί. Ενός κόσμου μακρινού

ή μήπως ακόμα κοντινού…;

Τον κόσμο αυτό, όπως αποτυπώνεται στην παραλογή του Γεφυριού της Άρτας αλλά και σε πολλά ακόμα δημοτικά τραγούδια, ζωντανεύουμε μέσα από ένα θέαμα που συνδυάζει την αφήγηση με τη ζωντανή μουσική, το τραγούδι, το χορό και την ακροβασία. Έμπνευση για τη φόρμα που ακολουθείται στην παράσταση είναι ο «παντόμιμος», η μεικτή δραματική φόρμα που γεννήθηκε μετά την παρακμή του αρχαίου ελληνικού δράματος, μακρινοί απόγονοι του οποίου θεωρούνται και οι παραλογές.  

Η βία κατά των γυναικών με αποκορύφωμα τις γυναικοκτονίες που συνεχίζουν να μαστίζουν την κοινωνία μας ακόμα και σήμερα, προέρχονται από βαθιά ριζωμένες στην παράδοση και στη συνείδηση όλων μας προκαταλήψεις και στερεότυπα. Οι πρόσφατες αντιδράσεις της κοινωνίας στα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας, δείχνουν ότι ο διάλογος για τον σεξισμό, το μισογυνισμό και τις διακρίσεις κάθε είδους, έχει επιτέλους ανοίξει.

Η παράσταση είναι αφιερωμένη σε όλες τις «λυγερές του Κάτω Κόσμου», τις νέες γυναίκες του χτες αλλά και του σήμερα που έχασαν μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά τη ζωή τους εξαιτίας του φύλου τους.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικό: Χριστίνα Σουγιουλτζή, Μαριάννα Κάλμπαρη
Κοστούμια: Σοφία Αρβανίτη-Φλώρου
Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής
Χορογραφίες: Χριστίνα Σουγιουλτζή
Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς

Ερμηνεύουν (αλφαβητικά):
Κατερίνα Λυπηρίδου, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Αμαλία Τσεκούρα, Χριστίνα Σουγιουλτζή

Μουσικοί επί σκηνής:
Ρήγα Ιωάννα (Σαντούρι)
Αραμπατζόγλου Στέλλα (Βαρύτονο σαξόφωνο)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: www.viva.gr/tickets/theatre/anoixto-kolonou/to-gefyri-tis-artas

Πώληση εισιτηρίων θα γίνεται και δύο ώρες πριν την έναρξη της εκδήλωσης στo θέατρο.

Πρόσβαση στο θέατρο Κολωνού:
Γραμμή Μετρό 2: στάση Σεπόλια & στάση Σταθμός Λαρίσης
Λεωφορειακές γραμμές: 057 (στάσεις Καλλιπόλεως, Ηλέκτρας), Α13 (στάση Αρμονία), Α10 και Β10 (στάση Δομοκού)
Γραμμή Τρόλεϊ: 12 (στάση Αρμονία) & 1 (στάση Δομοκού)